Urodził się: 24 marca 1800 roku (poniedziałek) w Płocku

                          (chrzczony par. pw. Św. Bartłomieja Apostoła)

Rodzice:

- Jan Witkowski (?)

- Anna Parzydłowska (?)

 

Rodzeństwo: ()

- Klemens (1789-?)

- Stanisław (1815-?)

 

Żona:

- Marianna Apollonia Boretti (1804-1870)

 

Ślub: 11 kwietnia 1824 roku (niedziela) w USC Cyrkuł II

             w Warszawie

Dzieci: (8)

- Kazimiera Barbara Anna (1825-1886)

- Rajmund Izydor (1827-1839)

- Bogusława Katarzyna (1828-?)

- Alexy (1831-1837)

- Kacper Bojomier Józef (1832-?)

- Rychard (1832-1837)

- Izabella Paulina (1836-1837)

- Teodor (1839-?)

- Edward (?)

- Elżbieta (?)

 

Zmarł: 16 września 1840 roku (środa) w Warszawie

 

Pochowany: 18 września 1840 roku (piątek) o godz. 16:00

                           na Cmentarzu Powązkowskim w Katakumbach

                           rząd 15, m. 1

 

? dziecko Jana i Anny.

 

 

Oryginalny Akt Chrztu:    pierwopis Kościelny

 

 

Rok 1800, 24 marca (poniedziałek)

Kościół Parafialny pw. Św. Bartłomieja w Płocku

Księga Chrztów, Tom z lat 1772-1817, strona 30, bez numeru

 

Rok 1800 dnia 24 Marca Ja Szymon Gutkowski etc. Ochrzciłem w domowej ceremoni tylko wodą o imionach Gabriel Bonifacy, Jana i Anny Witkowskich Prawnie zaślubionych małżonków syna urodzonego 24 Miesiąca i Roku bieżącego. Rodzicami chrzestnymi byli Wawrzyniec Fonte z Wielmożną Konstancją Betherową i Hoffmanowa.

 

później dopisano:

 

Ja Szymon Gutkowski Wikariusz Kościoła Płockiego dokończyłem ceremonię chrztu dziecka dnia 17 października 1805 roku (czwartek).

 

 

 

Szkołę średnią ukończył w Płocku. Absolwent Uniwersytetu Warszawskiego, Wydziału Sztuk Pięknych, na który zapisał się 11 listopada 1818 roku (numer albumu 839)

Od 8 stycznia 1820 roku konduktor na budowlach Komisji Rządowej Wyznań Religii i Oświecenia Publicznego. Od 3 października 1821 roku adiunkt budowniczy Komisji Województwa Mazowieckiego. Od 12 lutego 1822 roku intendent domów rządowych. Od 27 lutego 1827 roku budowniczy w Królestwie Polskim. Od 5 maja 1828 roku do 1837 roku budowniczy województwa mazowieckiego.

W dokumencie wyznaczającym nowy trakt z Łodzi do Piotrkowa datowanym na 24 maja 1821 roku wydzielił place budowlane i sporządził „Specyfikacya nowo utworzonych na Nowym Mieście Osad dla Sukienników i wyrachowanie potrzebnych do Nich Ogrodów”. Tereny wzdłuż Piotrkowskiej oraz ulic przyległych podzielono na ponad 200 parcel.

Na Mazowszu i w regionie łódzkim zasłynął także jako autor projektów architektonicznych licznych ratuszy.

W Łodzi Bonifacy Witkowski zaprojektował dwie wyjątkowo ważne budowle:

- Ratusz i

- Kościół ewangelicko-augsburski Świętej Trójcy

 

Projektował północną pierzeje rynku,
budynek komisji obwodowej i Ratusza w Rawie Mazowieckiej wzniesiony w latach 1822-1824

Ratusz w Łowiczu wybudowany w latach 1826-1828

W latach 1826-1827 pobudowano Ratusz w Łodzi według jego projektu

Kościół ewangelicko-augsburski Świętej Trójcy (1828) według jego projektu

Witkowski zaprojektował również budynek nieistniejącego już dziś domu cechowego Zgromadzenia Majstrów Tkackich - Meisterhaus (pierwotnie Piotrkowska 100), wzniesionego ok. 1824 r. Był to dom murowany, parterowy, kryty dachówką. Był nieco większy od innych domów tkaczy.

Plan sytuacyjny wykonał Ludwik Bethier (nota bene szwagier Bonifacego)

 

Frontową elewację zdobił gzyms i dwie klasycystyczne kolumienki, zakończone trójkątem nad wejściem do budynku. Wnętrze domu przedzielone zostało sienią. W lewej jej części mieściły się dwie sale posiedzeń archiwum cechowe. W prawej części mieszkał właściciel posesji, prowadził on restaurację. Na tyłach budynku mieścil się ogród.
W 1877 roku część parceli należącej do Zgromadzenia (dziś plac Komuny Paryskiej) ogrodzono i urządzono plac do ćwiczeń gimnastycznych, tor kolarski i lodowisko w zimie. Z czasem budynek okazał się niewystarczający, zapadła decyzja budowy nowej siedziby Zgromadzenia przy ul. Przejazd 3.
Budynek Witkowskiego został wyburzony w 1911 roku. Na jego miejscu stanął dom czynszowy.

 

Zaprojektował również Kościół Farny p.w. Świętej Katarzyny Aleksandryjskiej Męczennicy w Zgierzu, który jako z kolei trzeci na tym wzgórzu został postawiony w 1825 roku z inicjatywy Proboszcza (1810-1829) Józefa Joachima Goldmana, późniejszego biskupa sandomierskiego. Kościół był pobudowany w stylu klasycystycznym (widok obok).

Obecny kościół (poniżej) został pobudowany w 1910 roku.

 

 

Po wybuchu powstania w grudniu 1830 roku został mianowany porucznikiem w 3 Batalionie Gwardii Narodowej Warszawy.

 

Nekrolog: [1]

 

   

 

 

Przypisy:

 

[1] - Nekrolog w „Kurierze Warszawskim” nr 246/1840 z dnia 17 września,

          (Biblioteka Uniwersytecka w Warszawie, CRISPA)

 

Źródła:

 

- Archiwum Diecezji Płockiej, 

- Archiwum Państwowe m.st. Warszawy,