Urodził się: 10 grudnia 1782 roku (wtorek) w Moussy

                         (dep. Nievre, reg. Burgundia we Francji)

Rodzice:

- Jean Maringe (?)

- Marguerite Cornu (?)

 

Rodzeństwo: (3)

- Martin (?)

- Roblin (?)

- Paget (?)

 

Żona:

- Elżbieta Katarzyna Boretti (1800-1871)

 

Ślub: 17 marca 1819 roku (środa) USC Cyrkuł I w Warszawie,

             12 kwietnia 1819 roku (poniedziałek) w Kościele pw. Św. Jana

             Chrzciciela w Warszawie

Dzieci: (13)

- Eleonora Józefa (1820-1878)

- Leonard Ludwik junior (1821-1904)

- Felicjanna (1822-?)

- Ludwik (1823-?)

- Antoni Franciszek (1824-1826)

- Wiktor Felix (1827-1912)

- Mikołaj Józef (1828-1832)

- Zofia (1833-1834)

- Kornella Balbina (1835-1880)

- Natalia Antonina Maryanna (1839-1841)

- Michał (?)

- Izabela (?)

- Bogusława (?)

 

Zmarł: 9 kwietnia 1845 roku (środa) w Warszawie

 

Pochowany: 13 kwietnia 1845 roku (niedziela) o godz. 15:00

                           na Cmentarzu Powązkowskim

                           24 września 1845 roku (środa) ekshumowany

                           do grobu rodzinnego Borettich  kw.4, rząd I, p.

                           przy Alei Katakumbowej

 

? dziecko Jeana i Marguerite.

 

Rodzina Demaringes lub Maringe ma kolebkę w bliskiej okolicy Moussy w Parafii pw. Św. Panny Maryi. Rodzina ta osiadła tam wcześniej niż powstała parafia. Rodzina z Moussy wydaje się pochodzić od tego samego przodka, Michaela Demaringes osiadłego tam na początku XVII wieku. Pierwotnie nazwisko to miało formę Demaringes albo De Maringes. Maringe'owie osiedli w Moussy ostatecznie "zagubili" z nazwiska ów przedrostek "De". W każdym razie nie oznacza on, że należeli do szlachty. Przegląd ksiąg parafialnych z Moussy potwierdza, że Leonard Maringes urodził się i został ochrzczony Leonard, syn Jeana Maringe, sklepikarza i Marguerite Cornu, którzy jako małżeństwo przebywali w Moussy. Ojcem chrzestnym był Leonard Maringe, a matką chrzestną Catherine Frebaud również zamieszkali w Moussy. Podpisali się oni jako świadkowie i Loret - proboszcz parafii w Moussy.

 

Pod wpływem wojen napoleońskich uciekł z domu i wraz z wojskiem Napoleona brał udział w kampanii rosyjskiej 1812 roku. Ranny pozostał w Wilnie, a następnie przeniósł się do Warszawy, mieszkał na rekonwalescencji w rezydencji rodziny Giuseppe Borettiego.

Tutaj zakochuje się w córce gospodarza Elżbiecie Katarzynie Boretti.

Młodzi pobrali się i zamieszkali w Warszawie początkowo w 1819 roku przy Krakowskim Przedmieściu nr hip. 415, a następnie w zakupionym własny dom przy ulicy Zakroczymskiej.

Tak naprawdę młoda była tylko Elżbieta Katarzyna, miała wtedy 18 lat, bo Leonard miał 37 lat.

 

 

Oryginalny Akt Ślubu:  USC   str. 1,  str. 2,  str. 3,  str. 4,  str. 5           Kościelny

 

 

Rok 1819, 12 kwietnia (poniedziałek)

Kościół Parafialny pw. Św. Jana Chrzciciela w Warszawie

Księga Ślubów, Tom z lat 1819-1827, strona 16, numer aktu 49/54

 

Jaśnieoświecony Przewielebny Jowin Bystrzycki, Kawaler Orderu Św. Stanisława, Kanonik Metropolitalnego Warszawskiego Kościoła, Archidiakon Katedry Płockiej, Kustosz Sandomierski, po wszystkich zapowiedziach i sprawdzeniach, zawarty został uzgodniony obustronnie kontrakt małżeński pomiędzy Panem Leonardem Maringe, nieżonatym, lat 36, Parafianin Św. Krzyża  i Elżbietą Katarzyną Boretti, panną, lat 18, Parafianką Kościoła Metropolitalnego Warszawskiego .......... w obecności Macieja Krzywowicza Zastepcy Dziekana Kościoła Metropolitalnego Warszawskiego i Świadków Lamberto Essevas, Józef Boretti Ojciec Panny Młodej i wszystkich innych godnych zaufania.

 

 

 

Leonard za pieniądze otrzymane od rodziny z Francji zakłada w Warszawie przedsiębiorstwo handlu winem. Dorabia się znacznej fortuny.

Kupiec, sędzia Trybunału Handlowego.

Posiadał obszerną nieruchomość przy ul Zakroczymskiej pod nr 15 w Warszawie nr hipoteki 1857, którą nabył od Szanickiego. Jest to dawny Pałac Stanisława Lubomirskiego, sprzedany w 1770 r. za 12.000 dukatów Władysławowi Gurowskiemu marszałkowi Wielkiemu Litewskiemu.

 

Prawnukiem Leonarda był Leonard Witold Stanisław Maringe (1890-1966), ziemianin, inżynier-rolnik i ekonomista, organizator Państwowych Gospodarstw Rolnych, doradca Ministra Rolnictwa.

 

Nekrolog: [1]

 

Nekrolog: [2]

 

 

 

 

 

 

Nekrolog: [3]

 

 

 

 

 

Nekrolog: [4]

 

 

Z nekrologu nr 4 wynika, że Leonard na początku został pochowany w innym grobie, a dnia 24 września 1845 roku (środa) ekshumowany i przeniesiny do rodzinnego grobu Borettich.

 

 

 

Przypisy:

 

Nekrologi w „Kurierze Warszawskim” (Biblioteka Uniwersytecka w Warszawie, CRISPA)

[1] - nr 96/1845 z 11 kwietnia,

[2] - 99/1845 z 14 kwietnia,

[3] - 100/1845 z 15 kwietnia,

[4] - 252/1845 z 23 września,