Urodził się: 1894 roku w majątku Brudzyń
(par. i gm. Brudzew, pow. kolski)
Rodzice:
- Stanisław Jan Kożuchowski (1856-1939)
- Zofia Kosińska (1865-?)
Rodzeństwo: (1)
- Janina (1895-?)
Kawaler
Zmarł: (?) sierpnia 1944 roku w Warszawie
Pochowany: na Cmentarzu w
Pierworodne dziecko Stanisława i Zofii.
Doktor Akademii Rolniczej w Wilnie.
Po ukończeniu gimnazjum E.Konopczyńskiego w Warszawie, w roku 1913 rozpoczął studia na Wydziale Przyrodniczym uniwersytetu w Lozannie, a w latach 1914-15 na Kursach Naukowych w Warszawie (Późniejsza Wolna Wszechnica Polska).
Od roku 1915 do 1917 studiował rolnictwo w Warszawie na Kursach Przemysłowo-Rolniczych Muzełum Przemysłu i Rolnictwa, a w latach 1918-26 w szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego, gdzie w roku 1926 otrzymał dyplom inżyniera rolnika.
Oficer. Brał udział w wojnie polsko-rosyjskiej 1920 roku, za co został odznaczony Krzyżem Walecznych.
Poczatkowo był w latach 1927-29 asystentem w Rolniczej Stacji Doświadczalnej w Kutnie, gdzie prowadził Dział Ochrony Roślin. W latach 1930-42 pracował w Stacji Ochrony Roslin Towarzystwa Ogrodniczego Warszawskiego w Warszawie na stanowisku inspektora do spraw ziemniaczanych oraz jako inspektor ochrony roślin Warszawskiej Izby Rolniczej, w ścisłym kontakcie z profesorami W.Gorjaczkowskim i J.Ruszkowskim. Poza tym współpracował ze Stacjami Doświadczalnictwa Rolniczego w Kutnie, Elżbiecinie, Starym Brześciu, Głodowie oraz ze Stacją Ochrony Roslin w Morach.
Przeprowadził w nich liczne badania fitopatologiczne, zarówno laboratoryjne, jak i polowe, głównie nad chwościkiem buraczanym, rakiem ziemniaczanym i nad wirusowymi chorobami ziemniaka (opracował metody ich zwalczania) oraz nad zaprawianiem jęczmienia przeciw helmintosporiozie, przenicy przeciw śnieci, a owsa przeciw głowni.
W odziedziczonej resztówce Kisielów (wieś Małocice koło Warszawy) przeprowadzał doświadczenia nad uprawą łąk i torfów.
W roku 1942 zwolnił się z pracy w Izbie Rolniczej, otworzył przy ulicy Ogrodowej sklep z sznurami, stanowiący ważny punkt kontaktowy Armii Krajowej.
Był płodnym i wszechstronnym znawcą fitopatologii. Oglosił z tego zakresu około 40 prac (głównie w "Gazecie Rolniczej" oraz w "Pracach Doświadczalnych i Sprawozdaniach z Działalności Rolniczych Zakładów Doświadczalnych", "Doświadczalnictwie Rolniczym", "Roczniku Ochrony Roślin", "Wiadomościach Korespondenta Rolnego", "Przewodniku Gospodarczym" i w innych).
Ważniejszymi z nich były: Zaprawianie kłębków buraczanych parami formaliny ("Gazeta Rolnicza 1928), Teoria i praktyka (o wadze doświadczalnictwa w rolnictwie) (tamże 1933), O uprawie odmian ziemniaków odpornych na raka (tamże 1935),
Wraz z I.Cholewiusową przygotował w czasie okupacji obszerną prace o ziemniakach oraz atlas ułatwiajacy rozpoznanie odmian na podstawie pokroju krzaka, kwiatostanu, kształtu i przekroju bulw, ale gotowy rękopis tej pracy spłonął w czasie powstania warszawskiego.
Współwłaściciel majątku Brudzyń.
Zginął walcząc w szeregach AK w Powstaniu Warszawskim 1944 roku.
Źródła:
- Polski Słownik Biograficzny, Tom XV, str. 74, Wrocław-Warszawa-Kraków 1970,
