Urodził się: 1 maja 1777 roku (czwartek) w Szczecinie

 

Rodzice:

- Michael Christoph Minter (?)

- Johanna Elisabeth Kräuter (?-1792) ^[1]

 

Rodzeństwo: (2)

- Karl Friedrich (1780-1847)

- Henrietta Sophia Maria (1782-1855)

 

Żona:

- Krystyna Magdalena Rzempołuska (1770-?)

 

Ślub: 29 czerwca 1810 roku (piątek) w USC Cyrkuł IV w Warszawie

 

Dzieci: brak

 

Zmarł: 18 kwietnia 1832 roku (środa) w Warszawie

 

Pochowany: na Cmentarzu Ewangelickim w Warszawie

                           - miejsce nieznane

 

Pierworodne dziecko Michała i Joanny.

 

Wojskowy pruski i polski, architekt.

 

Wilhelm był starszym synem urzędnika administracji solnej w Szczecinie, Michaela Christopha w 1810 roku Sekretarza Regencji Szczecińskiej ^[1], matką była Johanna Elisabeth Kräuter. Był bratem litografa Karola Fryderyka i malarki Henryki Beyer z Minterów, stryjem przemysłowca Karola Juliusza. Wykształcenie jako inżynier - architekt wojskowy otrzymał zapewne w Korpusie Kadetów w Poczdamie. Ok. r. 1800 przeniósł się do wówczas pruskiej Warszawy, gdzie działał jako architekt i budowniczy, potem jako kierownik robót budowlanych w dobrach ks. Józefa Poniatowskiego. Po klęsce Prus w roku 1806 nie powrócił do Niemiec, lecz pozostał w Warszawie i zaciągnął się do wojska polskiego, gdzie od r. 1810 działał w stopniu Kapitana w Korpusie Inżynierów. U boku ks. Józefa odbył jako jego adiutant kampanię r. 1813 i otrzymał wówczas złoty krzyż Virtuti Militari.

 

W czasach Królestwa Kongresowego Minter był w randze pułkownika dyrektorem budowli wojskowych i wzniósł m.in. wiele budynków koszarowych w stolicy, wybudował także Szkołę Podchorążych w Łazienkach.

 

Po wybuchu Powstania Listopadowego Minter chciał się przyłączyć do powstańców, ale przeszkodził temu bojkot oficerów wobec niego jako Niemca: oświadczyli, że "pod Niemcem służyć nie będą". Gen. Klemens Kołaczkowski, szef Mintera, napisał później (cyt.wg. Szulca, zob. niżej): ten oficer ze wszech miar godny nie zasługiwał na żaden zarzut inny, tylko ten, że był Niemcem. Skoro się dowiedział o powstającej przeciwko sobie opinii, usunął się sam dobrowolnie i wkrótce ze zmartwienia życie zakończył.

 

Minter był żonaty z Krystyną z Rzempołuskich, para pozostała bezdzietna. Pochowany został na cmentarzu ewangelickim w Warszawie w nieznanym dziś miejscu. Jego zbiory rycin i planów architektonicznych, tzw. Teki Minterowskie, znajdują się w zbiorach UW.

 

 

---

 

Przypisy:

 

[1] - info z aktu ślubu Wilhelma Henryka,

 

Źródła:

 

 - Archiwum Państwowe m.st. Warszawy,

 - Stanisław Łoza, Architekci i budowniczowie w Polsce, Warszawa 1954

 - Eugeniusz Szulc, Cmentarz ewangelicko-augsburski w Warszawie, Warszawa 1989