Urodził się: 6 listopada 1881 roku (niedziela) w Warszawie

                         (chrzczony par. pw. Wszystkich Świętych)

Rodzice:

- Czesław Konstanty Antoni Mierzejewski (1854-1911)

- Irena Helena Krzywoszewska (1856-1924)

 

Rodzeństwo: (3)

- Stefan (1884-1931)

- Maria (1889-1944)

- Czesław (1896-1963)

 

Żona:

- Barbara Hempel (1880-1960)

 

Ślub: 8 stycznia 1911 roku (niedziela) w Kościele pw. Św. Aleksandra

            w Warszawie

Dzieci: (5)

- Jan Marian (1914-1915)

- Henryk Konstanty (1915-1917)

- Malwina (1917-1926)

- Czesław (1919-1977)

- Jerzy (1922-1987)

 

Zmarł: 28 czerwca 1929 roku (piątek) w Warszawie

 

Pochowany: na Cmentarzu Powązkowskim

                           kw.21, rz. I, g. 68,69 pod murem

                           - grobowiec rodziny Mierzejewskich

 

? dziecko Czesława i Ireny.

 

 

Oryginalny Akt Chrztu:    pierwopis Kościelny

 

Rok 1882, 8 czerwca (czwartek) Kościół Parafialny pw. Wszystkich Świętych w Warszawie Księga Chrztów, Tom z roku 1882, strona 187, numer aktu 748   Działo się w Warszawie w Parafii Wszystkich Świętych dnia dwudziestego siódmego Maja / ósmego Czerwca tysiąc ośmset osiemdziesiątego drugiego roku o godzinie szóstej z południa. Stawił się Czesław Mierzejewski technik lat dwadzieścia dziewięć mający zamieszkały przy ulicy Ciepłej pod numerem tysiąc sto siedemnastym litera b, w obecności Konstantego Mierzejewskiego Urzędnika i Ludwika Łuszcza obywatela obóch zamieszkałych w Warszawie, pełnoletnich i okazał Nam dziecię płci męskiej urodzone tu w Warszawie w jego mieszkaniu dnia dwudziestego piątego Października / szóstego Listopada roku zeszłego o godzinie drugiej po południu z jego Małżonki Jreny z Krzywoszewskich lat dwadzieścia sześć mającej. Dziecięciu temu na Chrzcie Świętym nadane zostało imię Henryk, a rodzicami jego chrzstnymi byli Konstanty Mierzejewski i Stefania Krzywoszewska. Akt ten z przyczyny Ojca spóźniony został po przeczytaniu stawającym, z świadkami i z Nami podpisany został —  (-) Czesław Mierzejewski (-) Konstanty Mierzejewski  (-) Ludwik Łuszcz                   (-) Ks. Józef  Kraszczyński Wikariusz   na marginesie aktu napisane jest:   W ślad za pismem z Akt Archiwum Sądu Pokoju Miasta Warszawy z dnia 15 października 1910 roku za numerem 1228 odnotowano błąd na podstawie ustalenia Warszawskiego Sądu Okręgowego złożonego dnia 14 grudnia 1909 roku, który ustala wykonanie dnia 26 lipca 1910 roku za numerem 58553 akt, poprawienie w tymże akcie aby do imienia ojca "Czesław" dodać dwa drugie imiona "Konstanty Antoni"

 

W 1901 r. przystąpił do eksternistycznego egzaminu dojrzałości w Warszawie, gdzie później rozpoczął studia wyższe na Wydziale Mechanicznym Instytutu Politechnicznego. Nie był to dla H. Mierzejewskiego okres pomyślny. Wykłady były prowadzone w języku rosyjskim. Przeciwko narzuconym przez władze rosyjskie warunkom buntowała się młodzież.

 

 

Mierzejewski bierze udział w strajkach szkolnych. Uczestniczy w demonstracjach ulicznych. Występuje na wiecach. Ze względu na gorący patriotyzm włącza się w prace konspiracyjne, w wyniku których jest zmuszony opuścić kraj. Emigruje do Belgii, gdzie wstępuje na Wydział Techniczny Uniwersytetu Państwowego w Leodium. W 1909 r. kończy studia w Belgii, uzyskując dyplom inżyniera mechanika i wraca do kraju by rozpocząć intensywną pracę zawodową i społeczną. Inżynier Henryk Mierzejewski swój pierwszy staż techniczny odbywa w fabrykach obrabiarek. Pracuje w firmie "Gerlach i Pulsta" w Warszawie rozpoczynającej produkcję polskich obrabiarek. Dzięki swoim osobistym walorom nawiązuje kontakty ze specjalistami wielu krajów. Pozostaje pod wpływem W.F. Taylora, którego pracę, pt. "Zasady organizacji naukowej zakładów przemysłowych" tłumaczy na język polski i udostępnia kadrze technicznej w kraju. Dzięki zdobytemu doświadczeniu i niezwykłej aktywności przyczynia się do uruchomienia Fabryki Sprawdzianów w Warszawie prz ul. Duchnickiej (dzisiaj znajduje się tam Instytut Mechaniki Precyzyjnej). Współpracuje ze Stowarzyszeniem Inżynierów Mechaników Polskich w Ameryce (Spółka Akcyjna), które uruchamia produkcję obrabiarek i narzędzi w Pruszkowie. Inżynier Henryk Mierzejewski postawił sobie za cel stworzenie w Polsce nauki o skrawaniu metali. Czym się zajmował? W swym niezwykle burzliwym okresie pracy zawodowej i naukowej zajmował się teorią skrawania, konstrukcją obrabiarek i narzędzi, metrologią warsztatową, teorią plastyczności metali, organizacją przemysłu, organizacją prac naukowo-badawczych. Wybór tych specjalności, które w tamtych czasach uważano za czystą praktykę, przez człowieka o umyśle wybitnie teoretycznym świadczy o jego szerokich horyzontach myślowych, o właściwej już wówczas ocenie roli, jaką dla ogólnego rozwoju kraju ma do spełnienia postęp technologiczny i jego powiązania z nauką.

 

 

Szczególne cechy wybitnego konstruktora utorowały mu drogę na Politechnikę Warszawską. Henryk Mierzejewski bierze czynny udział w pracach tzw. Komisji Politechnicznej. Powołanej przez Radę Naukową Wydziału Technicznego Towarzystwa Kursów Naukowych. Niemieckie władze okupacyjne zezwalają na otwarcie Politechniki Warszawskiej. W sierpniu 1915 r. rozpoczynają się zapisy na pierwszy rok akademicki. Inżynier Henryk Mierzejewski jest wykładowcą i kierownikiem zajęć z kreśleń technicznych. Rozpoczyna się w jego życiu nowy okres intensywnej pracy nad odbudową szkolnictwa technicznego i nad wychowaniem nowego pokolenia mechaników polskich. W 1916 r. jest delegatem Senatu Politechniki Warszawskiej do Stowarzyszenia Techników. W latach 1818-1919 pełni obowiązki sekretarza Senatu Politechniki Warszawskiej. Jest też członkiem Komisji Bibliotecznej.

 

 

Dzięki swej inwencji i przy dużym nakładzie pracy własnej odbudował Laboratorium Obróbki Metali Politechniki Warszawskiej. Wokół laboratorium skupia najbardziej aktywnych inżynierów. Organizuje tam pierwszą wystawę polskich obrabiarek, by pokazać braki polskiego przemysłu w tym zakresie. W ramach Laboratorium Obróbki Metali Politechniki Warszawskiej powstaje Komisja Normalizacyjna stanowiąca zalążek przyszłego Polskiego Komitetu Normalizacyjnego. W 1919 r. na wniosek Komisji Stabilizacyjnej, dekretem Naczelnika Państwa zostaje mianowany profesorem zwyczajnym i powołany na kierownika Katedry Konstrukcji i Technologii Obrabiarek. W latach 1923/24 pełni funkcję dziekana Wydziału Mechanicznego Politechniki Warszawskiej.

 

 

Profesor Henryk Mierzejewski położył wielkie zasługi dla polskiej samodzielnej myśli naukowej. Plonem jego pracy naukowej jest około 70 pozycji z dziedziny skrawania metali i metrologii warsztatowej. Na jego pierwszej pracy "Zasady obróbki metali", podręczniku wydanym nakładem Towarzystwa Kursów Naukowych, wychowało się pierwsze w niepodległej Polsce pokolenie mechaników polskich. Pisze dużo na łamach "Przeglądu Technicznego" organu Stowarzyszenia Techników w Polsce. Od 1920 r. pracuje w redakcji miesięcznika "Mechanik" i jest jego pierwszym redaktorem naczelnym.

 

 

Na Pierwszym Zjeździe Mechaników, w roku 1923, stwierdzono konieczność wykroczenia poza ciasne ramy dotychczasowych form działalności społecznej mechaników polskich i podjęcie działalności na szeroką skalę. Okres początkowej działalności mechaników polskich (do roku 1925) zwany okresem działalności przedstowarzyszeniowej, zamyka zorganizowany w kwietniu 1925 r. przez Koło Mechaników w Warszawie i Koło Mechaników we Lwowie II Zjazd Mechaników Polskich. Profesor Henryk Mierzejewski inspiruje młodzież techniczną należącą do Stowarzyszenia Techników do powołania samodzielnego Stowarzyszenia Inżynierów Mechaników Polskich.

 

 

W 1926 r. po trzech latach przygotowań, w dniu 28 czerwca, odbyło się założycielskie zebranie Stowarzyszenia Inżynierów Mechaników polskich (SIMP). Profesor wchodzi w skład Zarządu Głównego Stowarzyszenia i zostaje wybrany jego pierwszym przewodniczącym.

 

 

Pierwszy okres działalności Stowarzyszenia, przypadający na lata 1926-29, cechuje duża aktywność organizacyjna, do której obok pomyślnej koniunktury gospodarczej w poważnym stopniu przyczyniła się energia i pełna inicjatywy działalność Zarządu SIMP, a zwłaszcza profesora Mierzejewskiego. Praca stowarzyszeniowa prowadzona jest przez Zarząd i kilka zaledwie sekcji: warsztatowej, konferencji specjalnych oraz komisji odczytowej. Sekcja warsztatowa, której pracami zajmuje się początkowo sam prezes Mierzejewski, organizuje już w pierwszym roku (1926) konferencję warsztatową w Radomiu. W lutym 1927 r. odbywa się konferencja w sprawie rozpoczęcia w kraju budowy turbin parowych, a nieco później konferencja metaloznawcza w Katowicach. W dniach 23-26 marca 1929 r. w Warszawie odbył się III Zjazd Mechaników Polskich, gdzie profesor Mierzejeski w swym programowym wystąpieniu mówił o roli stowarzyszeń technicznych w wychowywaniu kadr technicznych. Niestety wkrótce po III Zjeździe, profesor Henryk Mierzejewski umiera przedwcześnie.

 

 

---

 

 

Źródło:

 

- Archiwum Archidiecezji Warszawskiej,

- Henryk Ślusarczyk, "Profesor Henryk Mierzejewski, wybitny naukowiec i praktyk,

   założyciel SIMP", Biuletyn SIMP nr 4, maj 2001 r., str. 1-3,

- Henryk Stanisław Mierzejewski; 21 czerwca 2011,