Urodził się: ok. 1620 roku w
Rodzice:
- Aleksander I Kożuchowski (?)
- Jadwiga Węgierska (?)
Rodzeństwo: (?)
Żona:
- Barbara Siewierska (?)
Ślub: (?)
Dzieci: (6)
- Aleksander Michał (?-1693)
- Bogusław I (?)
- Stanisław III (1670-1744)
- Barbara (?)
- Ludwika (?)
- Mikołaj (?)
Zmarł: (?) 1671 lub 1672 roku w
Pochowany: na Cmentarzu w
? dziecko Aleksandra i Jadwigi.
Poseł na sejm, pisarz polityczny
Po studiach ożenił się z Barbarą Siewierską, córką starosty ostrzeszowskiego, i z czasem występował jako dziedzic trzech wsi, Kars, Bobrów i Wierzchosławia w woj. kaliskim.
W roku 1653 wybrany posłem na sejm przez szlachtę wielkopolską, posłował następnie parę razy w latach 1659, 1661, 1665 i 1670.
W czasie "potopu" szwedzkiego był w roku 1657 żupnikiem bydgoskim. W kwietniu tegoż roku piastował godność marszałka sejmiku wielkopolskiego, po czym został pozyskany dla myśli naprawy państwa, aczkolwiek, jak się zdaje, wówczas nie należał do stronnictwa królowej Ludwiki Marii.
W roku 1661 opublikował pismo "Veritas quatuor causis demonstrata calamitatum Regni Poloniae", które doczekało się nowego wydania w roku 1662.
W roku 1661 był stolnikiem kaliskim i tegoż roku naznaczony komisarzem do rokowań z Rosją, brał udział w rokowaniach w latach 1664, potem w 1666 i 1667.
Położył też swój podpis pod układem w Andruszowie 30.01.1667.
W roku 1666 zrzekł się żupnikostwa bydgoskiego. W czasie panowania Michała Korybuta zadeklarował się jako stronnik francuski i to stało się przyczyną wystąpienia przeciw niemu szlachty wielkopolskiej na sejmiku średzkim.
Wspomniane wyżej pismo Stanisława należy do ciekawszych dzieł literatury politycznej tego okresu. Autor wystąpił tam zarówno z tezą o konieczności wzmocnienia władzy królewskiej, jak i naprawy sposobu sejmowania, wypowiadając się zdecydowanie przeciw liberum veto. Poza tym zaatakował w nim autor magnaterię, domagając się, by król w większym stopniu w rozdawnictwie urzędów uwzględniał średnią szlachtę.
