Urodził się: 21 lipca 1794 roku (poniedziałek) w Golinie

                         (par. i gm. Golina, pow. koniński)

Rodzice:

- Antoni Kożuchowski (1764-1843)

- Agnieszka Skrzypińska (1764-1844)

 

Rodzeństwo: (11)

- Alexy Józef (1786-1850)

- Jan (1787-?)

- Zuzanna (1788-?)

- Maurycy (1789-1790)

- Aniela (1791-?)

- Brygida (1792-?)

- Róża (1795-?)

- Nemezy (1797-1871)

- Honorata (1798-?)

- Tadeusz (1800-?)

- Pius (?-1810)

 

Żona:

- Pelagia Klotylda Kurnatowska (1815-1903) [1]

 

Ślub: 9 listopada 1839 roku (sobota) w Kościele pw. Św. Mikołaja

            w Brudzewie   (gm. Brudzew, pow. kolski)

Dzieci: (5)

- Ludomir (1840-1910)

- Agnieszka (1841-?)

- Bolesław (1844-1885)

- Karolina (1847-?)

- Jan Antoni (1851-1909)

 

Zmarł: 12 marca 1856 roku (środa) w Kawęczynie

                (par. Tokary, gm. Kowale Pańskie, pow. turecki)

Pochowany: na Cmentarzu w

 

Drugie dziecko Antoniego i Agnieszki.

 

Pułkownik artylerii Królestwa Polskiego.

 

Wstąpił 5 stycznia 1810 roku do Korpusu Kadetów w Kaliszu, ukończył Szkołę Aplikacyjną, od 16 października 1812 roku był podporucznikiem w sztabie generała Maletskiego.

 

Odbył kampanię napoleońską 1812 roku, brał udział w bitwach pod Smoleńskiem i Możajskiem (Borodino).

Pod Małojarosławcem dostał się 24 września 1812 roku do niewoli rosyjskiej, w której przebywał do 14 kwietnia 1814 roku.

 

Wszedł 21 stycznia 1815 roku do korpusu artylerii pieszej jako podporucznik,

od 13 kwietnia 1819 roku był w drugiej kompanii lekkiej a.p.,

od 21 maja 1820 roku jako porucznik.

8 grudnia 1820 roku został przydzielony do 2 kompanii pozycyjnej a. p.,

17 sierpnia 1829 roku do 3 kompanii lekkiej artylerii pieszej

6 listopada 1830 roku otrzymał stopień kapitana 2 klasy, był adiutantem gen. Redla.

24 maja 1830 roku otrzymał znak honorowy za 15 lat nieskazitelnej służby oficerskiej.

 

W powstaniu listopadowym był kapitanem 2 klasy i adiutantem polowym (generała Redla), następnie od 6 lutego 1831 roku kapitanem 1 klasy w 8 komp. lekkiej art. p.

 

Jako dowódca 6 kompanii lekkopieszej, w korpusie generała Umińskiego,

brał udział w bitwie o Warszawę 6 września 1831.

 

15 września 1831 roku otrzymał złoty krzyż Virtuti Militari (IV klasy) #2620.

5 października 1831 roku przeszedł z generałem Maciejem Rybińskim i głównymi siłami polskimi do Prus, pod Świebodzinem.

 

Po powrocie z emigracji ożenił się w 1839 z Pelagią Kurnatowską (h. Łodzia), córką Jana i Eleonory (z d. Unrug) małżonków Kurnatowskich ewangelików z Brudzewa.

 

Właściciel majątku Rudlice z przyległościami.

 

 

 


Źródła:

     

    B. Polska w Paryżu rkp 391, 394, 399; AGAD Komisja Rządowa Wojny rkp 66, 345, 57;  B. UW Akc. 587; B. Ord. Zamojskich rkp 3143; Lista imienna znakiem honorowym ozdobionych; Rocznik Wojskowy KP 1824, B.UW #019324 1830 s 154.; Gembarzewski - Wojsko Polskie 1815-1830; R. Łoś - Artyleria Królestwa Polskiego MON 1969 str. 259, 299; Słownik biograficzny oficerów Powstania listopadowego W 1996 t II s. 355; A.Tyszka - Nekrologi Kuriera Warszawskiego, BP m.st.W, 2007.

 

Przypisy:

 

[1] - akt chrztu nr 17/1815 Parafia Białków Kościelny,

      - akt zgonu nr 16/1903 Parafia Dziepółć (ewang.-augsb.),